Na pregovorima o sukcesiji od 14. svibnja do 25 svibnja 2001. godine u Beču pao je dogovor o raspodjeli dobara bivše države Jugoslavije. Pokroviteljstvo nad pregovorima je s britanske strane vođeno od sir Arthur Wattsa. Sam sporazuma je parafiran 29. lipnja iste godine. Tonino Picula potpisao je ugovor s hrvatske strane.
file:///C:/Users/Admin/Downloads/2004.%20(2).pdf
Na drugoj strani u to vrijeme pak jača tzv Igmanska inicijativa koja želi korak po korak integraciju razjedinjenih “jugoslavenskih republika”, a koja djeluje kroz “Igmansku Inicijativu” nazvanu u znak sjećanja na događaj iz travnja 1995.godine, kada je nakon 48 sati putovanja grupa 38 intelektualaca, iz Srbije i Crne Gore, predvođena pokojnim profesorom Miladinom Životićem, preko Igmana, ušla u Sarajevo koje je bilo pod teškom artiljerijskom i snajperskom vatrom od strane Vojske Republike Srpske.
Srpski i crnogorski intelektualci su shvatili da gube rat rat i krenuli su u neke druge inicijative kako bi diplomatski stvorili novi okvir za dogovor. Inicijativa počinje biti zanimljiva u vrijeme stolovanja SDP-a , odnosno nakon smrti F. Tuđmana, a prvi puta baš se ozbiljnije sastaje u Zagrebu. I od tada pa do prije par dana u Beogradu stvaraju koncept regije. Peta inicijativa održala se u rodnom kraju bankara Franje Lukovića, u Kotoru, što je posebno zanimljivo.
Gotovo nezapaženo je prošlo kroz medije sastančenje oronulih komunista i njihovih kumrovečkih učenika prije skoro godinu dana u Beogradu. U Beogradu su na skupu srboslavena nazočili vječni šef MVP-a Hrvatske Budimr Lončar, Tomislav Jakić savjetnik Mesića i Milorad Pupovac, čovjek koji je najmanje napravio za srpsku zajednicu, a najviše za svoje poslušnike.
Jedan dio marginalnih stranaka okupljenih oko P. Kačinarija podigao je prašinu oko nestanka 589 milijuna kuna sa švicarskih računa tijekom sukcesije, pred švicarski veleposlanstvom napravili su i protest, jer je tijekom navedene podjele plijena ex Jugoslavije nestalo 589 milijuna iz švicarske banke, što je naravno ne moguće. Povežemo li datume sukcesije i kada se rasplamsala ova “Igmanska inicijativa” (znakovitog partizanskog marša) zanimljiva je teza navedenog.
Kordinatori pljačke, rata, mira i lažnog humanizma?
Financirani su “igmanci” sa 589 milijuna $ Yugoslavije , nestalih sa bankovnog računa u SCH.
Organizatori skupa Igmanska inicijativa, ojačani koncem 2000. godine, je pokret koji obuhvaća više od 140 nevladinih udruga i organizacija iz Srbije, BiH, Hrvatske i Crne Gore.
Sukcesiju sa hrvatske strane kako smo naveli potpisao je Picula, sa srpske Svilanović, nestanak novaca sa hrvatske strane potpisao je tadašnji ministar vanjskih poslova Picula i predsjednik Sabora V. Šeks, sa srpske Svilanović. U ovim inicijativama se pojavljuju Svilanović i Picula. Podosta slučajnosti. Ipak jedna stvar svakako nije slučajna, iz švicarskih banaka ne može nestati 589 milijuna dolara.
Nakon neviđene pljačke hrvatske privrede, krađe u INA-i hrvatski komunistički lopovi moraju se ujediniti sa srpskim lopovima kako bi lopovluk sakrili pod tepih. Nije čudno da toliko prozivani Pupovac harači po Hrvatskoj, jer ovom inicijativom mora u duhu kumrovečke škole, gdje je bio predavač ujediniti srpko-hrvatski lopovluk čega je i sam dio.
Zanimljivo da Srpsko narodno vijeće ne brine previše o socijalno ugroženim Srbima, koliko o novinarima, tvrtkama, crkvi, što upravo je u skladu sa ovom inicijativom, jer se stvara financijska moć za ovladavanje politički i medijskim prostorom bivše Jugoslavije. Tko je za stvaranje nove Loposlavije i predani je lopov, dobiva novac. Lopovi svih zemalja, ujedinite se.
Sada je jasno zašto klaun Pernar izmišlja novu povijest, po kojoj je njegov rođak bio meta Puniše Račića, a ne Radić, Tuđmana optužuje za agresiju na Hrvatsku i obilazi spomenike partizanima. Tako i marginalni novinari sve ćešće stavljaju partizanske kape na glavu da bi se dodvorili novoj lopovskoj Jugoslaviji, jer lova je kod njih, a gdje je lova tamo je i domoljublje.
Kako su opljačkali INA-u
20.03.1997. AIR BP predlaže INA-i Joint venture, kao najveći strani kupac GM-1 (INA Avioservisi primili priznanje međunarodne udruge IATA, za svjetsku kvalitetu usluga i održavanja)
10.12.1997. SHELL prezentira plan razvoja u RH – 50 benzinskih postaja, vrijednost ulaganja 70 milijuna $. Nakon 3 godine borbe sa administracijom ODLAZI iz RH,
1996.-1998. Zajedničko istraživanje u SIRIJI – INA i američka kompanija Transglobal Petroleum – procjena 80 milijuna tona nafte; INA RASKIDA UGOVOR i u nagodbi plaća 2 milijuna $ penale
Kako su opljačkali Zagrebačku banku i uništili 3000 poduzeća vezanih za banku opisano u tekstu;
Sve inicijative koje pretendiraju na intelektualne ideje zajedničkog napretka su prikrivene maskama lopovskih elita koje su otkrivene i pred potpunim padom. Ujedinjenje lopovluka, odnosno povrat Jugoslavije ništa Hrvatima , a kamoli ostalima neće pametno stvoriti. Kada se lopovluk otkrije, komunizam, ustaštvo i četništvo neće imati svrhu, jer će domoljubi i ljubitelji otadžbine biti zajedno uhićeni sa rukama u pekmezu. Zato se stvaraju inicijative, a čak 140 udruga na prostoru bivše srboslavije radi na novom bratstvu i jedinstvu nakon strašnog pokolja. Bratstvu lopova. Ne naroda.
To su prodavači magle dobro plaćeni, situirani i pitamo se koliko je krađa 589 milijuna dolara stvorila novih domoljuba?
Prenosimo tekstove o Igmanskoj inicijativi;
Odnosi Srbije i Hrvatske stožer su odnosa na Balkanu i utječu na cijelu regiju, a preduvjet za rješavanje problema Beograda i Zagreba su trajno pomirenje i prevladavanje nasljeđa prošlosti, ocijenili su sudionici konferencije posvecem dvadesetogodišnjici diplomaptskih odnosa Hrvatske i Srbije, u organizaciji Igmanske inicijhative.
Zoran Pusić , kopredsjednik Igmanske inicijative za Hrvatsku, rekao je da suradnja dvije zemlje ovisi od političke opcije koja je na vlasti, a nerijetko se pozitivni koraci ostvaruju pod pritiskom EU. On je ocijenio da je jedan od preostalih gorućih problema koji opterećuju odnose dvije države pitanje sudbine nestalih osoba.
Rat koji je JNA, koju su činile postrojbe iz Srbije i Crne Gore, vodila protiv Hrvatske, uništio ideju Jugoslavije. Također, neprocesuiranje zločina koji su se dogodili nakon Oluje i veliki broj izbjeglica, sve je to ozbiljno opterećivalo i danas opterećuje uspostavu dobrih odnosa, rekao je Pusić.
“Jedini dio društva koji tijekom rata nije prekinuo suradnju, nego je i intenzivirao, su kriminalne organizacije”, rekao je on. No, pored njih, postoji i drugi dio društva u Srbiji i Hrvatskoj koji je surađivao i tijekom rata, i nastavio poslije rata. “To su nevladine organizacije koje su nastojale da se suprotstave sve agresivnijoj nacionalističkoj netrpeljivosti koja je gurala društva u sukobe. Osnova za dobru suradnju se gradi na stavovima koje NVO zastupaju u obje zemlje, a trajna prepreka su stavovi dvije vlade”, ocijenio je Pusić i rekao da se treba baviti promoviranjem nordijskog modela suradnje među zemljama Balkana, posebno Srbije i Hrvatske.
Ipak, on je upozorio i na buduće izazove, od valova izbjeglica s Bliskog istoka, do opasnosti od “orbanizacije” društva, koja ima mnoge pristaše.
Jadranka Jelinčić iz Fonda za humanitarno pravo zapitala je kako bi Europa izgledala da je nakon Drugog svjetskog rata imala dinamiku normalizacije odnosa kao zemlje bivše Jugoslavije nakon rata na tom prostoru. “Bivša Jugoslavija i Njemačka su 20 godina nakon rata, 1965, imala desetine tisuća ljudi koji su cirkulisali između dvije zemlje – u jednom smjeru zbog posla, u drugom zbog odmora, i oni su se osjećali komotno”, primijetila je ona i ocijenila da međudržavni odnosi utječu na to kakvi su društveni odnosi.
Nakon 2000. godine i demokratskih promjena u Srbiji, dvije zemlje su se našle na istom putu europskih integracija, ali su njime napredovale različitim tempom i sa različitim stanovištima.
Posljednji ministar vanjskih poslova SFRJ Budimir Lončar je rekao da se u odnosima Beograda i Zagreba “otvorila nova faza u odnosima koja znači prihvaćanje i poštivanje integriteta i suverneiteta” i koja obvezuje na ravnopravnost i rješavanje svih problema.
Kako je naveo, Jugoslavija je dugo vremena bila nositelj stabilnosti u jugoistočnom dijelu Europe i bila priznata kao faktor koji nudi dijalog i traganje za alternativama Hladnom ratu. “Kada je (Josip Broz) Tito otišao, Jugostavija se našla na raskršću. Tada je trebalo da se iz njegovih rezultata ide dalje u interesu naroda”, kazao je on.
Goran Svilanović , glavni tajnik Vijeća za regionalnu suradnju i nekadašnji ministar vanjskih poslova SR Jugoslavije podsjetio je da je sudjelovao u “zatopljenju odnosa i približavanju” Beograda i Zagreba i da je ukidanje viznog režima bila njegova odluka, uz protivljenje Ministarstva vanjskih poslova, te da mu je tada rečeno da se “takve stvari rade uz reciprocitet”.
“Nekada se stvari pomiču uz osobne odluke. Za razvoj odnosa je potrebna lična hrabrost ljudi, ali i podrška vlade i naroda”, rekao je Svilanović.
On je ocijenio da je 2016. bila teška, ali da će sljedeća donijeti napredak jer postoji spremnost za dijalog, dodajući da “treba da živimo u realnosti i da se složimo da neke događaje vidimo različito”.
Pavao Janković , načelnik odjela za regionalne inicijative u Ministarstvu vanjskih poslova Srbije, rekao je da je važno da se sagledaju kakve su preporuke za narednih 20 godina.
On je podsjetio da suradnja Beograda sa Zagrebom od 1. srpnja 2013. nije samo bilateralna, već dio odnosa s EU, jer je tada Hrvatska postala članica Unije.
“Postoji niz prepreka, kao što su pitanja nestalih osoba, neadekvatnih procesuiranja ljudi koji su počinili zločine, pitanja imovine, položaj nacionalnih manjina, državne granice i tako dalje. Svi smo svjesni tih problema i važno je da identificiramo šanse za promjenu”, rekao je Janković.
On je ocijenio da preduvjet za rješavanje bilateralnih problema predstavljaju trajno pomirenje i prevladavanje nasljeđa prošlosti, navodeći da je važno uspostavljanje trajnog mira i stabilnosti.
Srbija i Hrvatska moraju pronaći način da se usuglase oko ključnih događaja iz prošlosti, rekao je Tomislav Jakić , dugogodišnji savjetnik hrvatskog predsjednika Stjepana Mesića i vanjskopolitički novinar. “Ako ne možemo dogovoriti oko ključnih stvari onda nema šanse da, 20 godina od uspostave diplomatskih odnosa, krenemo dalje”, kazao je on.
Jakić je naglasio da Beograd i Zagreb imaju dijametralno suprotne stavove o ključnim pitanjima iz prošlosti, što predstavlja izvor radikalnog ekstremizma.
Također, indoktrinacija mladih daje rezultat, jer mladi ne znaju osnovne činjenice, zbog čega su spremni prihvatiti različite istine koje im se serviraju na obje strane.
Kako je naveo, hrvatsko-srpski odnosi su, poslije otopljavanja 2000. godine, krenuli nizbrdo od 2010. godine, jer je izostao neophodni stimulans predstavnika vlasti da se krene naprijed.
“Od tada kreće razbuktavanje nacionalizna i stereotipa na obje strane. Slična situacija se razvija u posljednjih šest godina, a vlasti u Srbiji i Hrvatskoj se prave da je ne vide, pa čak i potiču”, naveo je Jakić.
Jelica Minić , predsjednica Foruma za međunarodne odnose Europskog pokreta u Srbiji, ocijenila je da je perspektiva zajedničke europske budućnosti stvorila atmosferu za normalizaciju odnosa u postkonfliktnim društvima.
Srpsko-hrvatski odnosi su se u posljednjih 16 godina suočavali s usponima i padovima, i bilateralno, i multilateralno, rekla je. Proces eurointegracija treba promatrati kroz predjeni europski put, kontekst europskih integracija i način na koji građani percipiraju članstvo EU i regionalne odnose.
Minićeva je podsjetila da se Srbija vrlo rano na putu europskih integracija suočila s opstrukcijom susjeda, jer je Hrvatska iskoristila taj proces kao priliku da razriješi otvorena pitanja u bilateralnim odnosima.
Predsjednica Foruma za međunarodne odnose Europskog pokreta rekla je da očekuje da se poslije konsolidacije političke scene u Hrvatskoj mogu očekivati bolje poruke i veća podrška Hrvatske procesu eurointegracija Srbije.
Ipak, promjena atmosfere u EU može dodatno usporiti europski put Srbije. Srbija i Hrvatska su, prema njenim riječima, najevroskeptičnije države u regiji, ali ohrabruje činjenica da građani sve pozitivnije gledaju na regionalnu suradnju.
Milorad Pupovac , predsjednik Srpskog narodnog vijeća, potpredsjednik Samostalne srpske demokratske stranke i zastupnik u Hrvatskom saboru, rekao je da pitanje nacionalnih manjina prožima sve odnose i otvorena pitanja između Srbije i Hrvatske.
Pupovac je kazao da su srpsko-hrvatski odnosi u fazi “zaustavljenog pada”, što je vrlo riskantno zato što se ne zna koliko će to trajati.
“Hrvatsko-srpski odnosi su kao lift koji je počeo padati s visokih katova i onda se zaustavio, a sada čeka majstora da ga popravi”, ocijenio je on.
Prema njegovim riječima, došlo je vrijeme da se predstavnici vlasti u Beogradu i Zagrebu posvete poboljšanju odnosa izmedju Srbije i Hrvatske.
“Srbija je u nedostatku komunikacije sa Zagrebom očekivano pronašla drugi put, a to je Mađarska. Regionalna suradnja se sada odvija po osovini sjever-jug”, kazao je on.
Kako je naveo, do unapređenja odnosa može doći samo unapređenjem dijaloga i suradnje Srbije i Hrvatske.
Tomislav Žigmanović , poslanik u Narodnoj skupštini Srbije i predsjednik Demokratskog saveza Hrvata u Vojvodini (DSHV) ocijenio je da je položaj hrvatske nacionalne manjine pogoršan nakon što je Srbija stupila u proces europskih intergracija.
Žigmanović je rekao da tiha diskriminacija opterećuje pripadnike hrvatske zajednice u Srbiji.
Cilj 26. sesije Igmanske inicijative, pod nazivom “Dva desetljeća diplomatskih odnosa Srbije i Hrvatske – stanje odnosa i otvorena pitanja”, je sagledavanje postignuća trendova proteklih 20 godina, kao i obnova razumijevanja i povjerenja, naveli su predstavnici te organizacije.-izvor teksta glas Amerike.
POVIJEST IGMANSKE INICIJATIVE
Igmanska Inicijativa (izvorni tekst inicijatora na izmiješanim jezicima, na taj način posvađenim narodima se hini bratstvo)
Projekt “Igmanska Inicijativa” nazvan je u znak sećanja na dogadjaj iz aprila 1995.godine. kada je nakon 48 sati putovanja grupa 38 intelektualaca, antiratnih aktivista, iz Srbije i Crne Gore, predvodjena pokojnim profesorom Miladinom Životićem, preko Igmana, ušla u Sarajevo koje je bilo pod teškom artiljerijskom i snajperskom vatrom od strane Vojske Republike Srpske, radi prisustva i davanja podrške Skupštini Srpskog gradjanskog veća iz Sarajeva i opkoljenim Sarajlijama. Ova grupa je rizikovala živote svojih članova radi podizanja glasa razuma i savesti.
Oblici delovanja i redovne aktivnosti Igmanske Inicijative ogledaju se u medjusobnim susretima, na sesijama i konkretnim aktivnostima na terenu u vidu projekata, kao i kampanjama koje prate realizaciju.
Preteča Igmanske Inicijative bila je banjalučka konferencija, na temu “Perspektiva bilateralnih odnosa SRJ i BiH” . Na susretu su učestvovale nevladine organizacije iz dve države koje čine osnovu pokreta koji logičnim tokom prerasta u skup preko 100 nevladinih organizacija, pod imenom Igmanska Inicijativa. Na sledećim susretima saradnja počinje i odvija se na trilateralnom nivou.
Prva sesija – Zagreb 17-19. novembar 2000 godine
Prvi u nizu susreta , održan je u Zagrebu pod nazivom “Perspektive odnosa Bosne i Hercegovine, Republike Hrvatske i Savezne Republike Jugoslavije”.
Konstantovano je s velikim zadovoljstvom da je u toku godine, prvi put došlo do onoga čemu se tezilo deceniju rada – značajniji demokratski koraci u društvima kojima pripadamo.
Uočeno je ipak, da su procesi demokratizacije u trima državama još nedovoljno ojačani kao i da se demokratičnost ne može meriti samo po unutrašnjim odnosima u svakoj od njih, nego i po odnosima prema susedima,
Prisutni na konferenciji pružili su punu podršku daljoj aktivnosti organa vlasti i političkih partija demokratske orijentacije na prevladavanju negativnih posledica ratnih sukoba kojima se raspala nekadašnja zajednička država i koje do danas opterećuju stanje u novonastalim državama i odnose među njima, pri čemu je uvažena dosadašnja pomoć i nastojanja važnih aktera međunarodnih odnosa da se zaustave sukobi i započnu procesi pomirenja i uspostavljanje saradnje zemalja ove regije
Učesnici su se obavezali da će i dalje u aktivnostima doprinositi prihvatanju i primeni najviših standarda demokratije, ljudskih prava, prava manjina i saradnje od obostrane koristi.
Tom prilikom upućen je poziv zvaničnicima zemalja koje ce se okupiti na Zagrebačkom samitu,
– da podrže društvene i političke trendove koji u našim društvima promovišu demokratiju i ljudska prava i da istovremeno odlučno spreče pokušaje prenošenja nacionalističke netrpeljivosti preko granica , da osnaže uverenje javnosti naših zemalja da je period sukoba i patnji, prouzrokovan šovinizmom i velikodržavnim nacionalizmom, iza nas i da ojačaju nadu -da tolerancija i međusobno uvažavanje mogu biti osnova građenja novih odnosa,
-da se nastavi sa naporima na pacifikaciji, ekonomskoj stabilizaciji i demokratizaciji ne samo naših triju država, nego i zemalja regije kojoj pripadamo I da se nedvosmisleno osude bilo kakve eventualne teritorijalne pretenzije susednih država u regiji kao suprotne duhu evropske saradnje i sigurnosti,
– da se ubrza proces ka punom uspostavljanju diplomatskih odnosa, koji vodi stvarnoj normalizaciji odnosa i razvoju svestrane saradnje između Bosne i Hercegovine, Hrvatske i SR Jugoslavije (Srbije i Crne Gore) u smislu neometanog kretanja ljudi, dobara i informacija preko međusobnih granica,
– da nema kolektivnih krivaca, a time ni “zlih i dobrih” naroda. Na konferenciji inicirana je ideja o formiranju komisija za istinu u našim državama, jer za izgradnju stabilnog mira neophodno je doći do pune istine u svim dešavanjima u regiji tokom protekle decenije, da će oni koji su odgovorni za počinjene zločine, nakon nepristranog istražnog postupka, pojedinačno odgovarati pred Kaznenim sudom u Haagu ili, uz suglasnost suda u Haagu, pred domaćim sudovima,
– da se osigura siguran i brz povratak svih prognanih i izbeglih koji se žele vratiti u svoje domove kao i vraćanje njihove privatne imovine, kao I da se bez odlaganja reši pitanje nestalih osoba,
-da se potvrde demokratske vrednosti i bitna uloga civilnog društva u razvoju naših država i njihovom nastojanju da se što brže priključe zemljama Evropske unije , kao pravcu društvenog razvoja i procesa integracije na prostorima našeg kontinenta, a to se ne moze ostvariti bez visoko profesionalnih medija koji će biti nezavisni od dnevnopolitičkih uticaja, odlučnijom borbom protiv svih oblika korupcije,
Zatim, treba dati prioritet jednom sveobuhvatnom mirovnom procesu i sporazumu kojim bi se zemlje potpisnice obavezale na čitav niz mera, kao što su: granični režim koji bi bio sličan Šengenskom sistemu, demilitarizacija, civilno služenje vojske, dvojno državljanstvo, uspostavljanje zone slobodne trgovine i slično – sve bez uspostavljanja nekakvih nadnacionalnih struktura
Učesnici konferencije su insistirali na hitnom donošenju modernih zakona o nevladinim organizacijama u tri države , a naglasena je i potreba o formiranju koordinacionog tela NVO regije.
Na konferenciji su iznete i konkretne inicijative za uspostavljanje regionalne saradnje, kao na primer Foruma Dunav-Sava-Drina, u koju bi , po principu stvaranja evropskih regija, bila uključena područja uz navedene reke.
Druga sesija – Novi Sad 3 – 4.mart 2001. godine
Učesnici na sesiji pošli su od stavova utvrđenih na Zagrebačkoj konferenciji gde je prihvaćena inicijativa da se realizuje jedan zajednički projekat koji bi obuhvatio predstavnike nevladinih organizacija BiH, SR Jugoslavije i Republike Hrvatske, gde bi bili podržani pragmatični interesi građana kroz razmenu ideja i mišljenja i zaključaka ekspertskih timova.
Na osnovu zakljucaka konstantovano je,
-aktivnije zalaganje kod vlada RH i SRJ za punu liberalizaciju viznog režima, uključujući ukidanje viza , koju prati najava koju je na sastanku iskazao ministar spoljnih poslova SRJ Goran Svilanović da je SRJ spremna i na jednostrano ukidanje viza prema Hrvatskoj;
-javno angažovanje da se u odnosima SRJ i BiH napusti bilo kakav oblik diskriminacije – zavisno od pripadnosti nekom narodu, nastanjenosti u nekom od entiteta i sl.
-rešavanje problema izbeglica i raseljenih lica zagovarajući njihov dobrovoljni povratak kao najpoželjnije rešenje kojim se poništavaju ili umanjuju rezultati etničkog čišćenja;
-isticanje potrebe da sva rešenja u oblasti regulisanja državljanstva moraju uvažavati princip zaštite jedinstva porodice i zaštite imovine, kao i volju pojedinaca koji su do sukcesije imali jednakopravan položaj na celom prostoru bivše SFRJ i na osnovu toga stekli mnoga od svojih prava, a koja su sada ugrožena, i da se u toj oblasti moraju što doslednije primeniti međunarodni standardi i principi iz Evropske konvencije o državljanstvu iz 1997. godine, a da se svakako primeni uvođenje instituta dvojnog državljanstva
-da se u delatnost Igmanske inicijative uključe i pitanja vezana za dalju demilitarizaciju i razoružanje u subregionu i osnivanje odgovarajućeg tela koje bi se time bavilo
-podsećajući se na inicijativu iz Zagreba, neophodno je ukazati na sporost i neodlučnost u pristupanju formiranju komisija za istinu o proteklim ratovima
-da se u sve tri zemlje, bez odlaganja, mora pristupiti punoj saradnji s Tribunalom u Hagu, uključujući i izručenje optuženih koje Tribunal traži
-podrška inicijativama za jačanje međusobne ekonomske saradnje, a posebno idejama o stvaranju zone slobodne trgovine između naše tri zemlje, pošto takva forma već postoji u odnosima RH i BiH;
-pomoć pri uspostavljanju stalnih oblika međusobnog informisanja o kulturnom stvaralaštvu u zemljama Dejtonskog trougla
-podrška što skorijeg samita predsednika triju država, uz spremnost da u pripremama tog samita, u okviru svojih mogućnosti, aktivno učestvuje i Igmanska Inicijativa.
Treća sesija – Sarajevo 12-13. maj 2001. godine
Na trećoj Sednici saveta Igmanske inicijative, došlo je do korekcije projekta TRIPARTITNA NEVLADINA KOMISIJA ZA POVERENJE. Naziv projekta promenjen je u DIJALOGOM PROTIV MRŽNJE KA POVERENJU. Suština projekta ostala je ista kao i tematske celine koje će njime biti obradjene. Usvojena je promena u metodologiji njegove realizacije. Sam projekat ne bi realizovala zajednička komisija, nego koordinacija sastavljena od strane po jednog predstavnika Centra za regionalizam iz Novog Sada, Foruma gradjana Tuzle, Gradjanskog odbora za ljudska prava iz Zagreba i Centra za strateške i regionalne studije iz Podgorice. Svaka od ove četiri nevladine organizacije će formirati koordinaciju u svojoj zemlji koja će pripremati obradu tema navedenih u projektu. Zadatak ove koordinacije će biti i da okupi i druge nevladine organizacije iz zemlje koje žele da se uključe u realizaciju projekta koji bi se u celini obradjivao zajednički, dok bi ostale teme se prvo obradile u odnosu na dotičnu zemlju, a onda na nivou koordinacije sto bi značilo da bi se koordinacija odvijala na dva nivoa.
Učesnici trećeg sastanka Igmanske Inicijative pošli su od stavova utvrđenih na konferenciji “Perspektive odnosa Bosne i Hercegovine, Republike Hrvatske i SR Jugoslavije”, održanoj u Zagrebu na prvom sastanku Saveta Igmanske, da su postignuti odredjeni pomaci u razvoju odnosa izmedju država Dejtonskog trougla, što podrazumeva uspostavljanje diplomatskih odnosa izmedju BiH i SRJ,
Pokrenuta je inicijativa da se pojedinačne intencije realizuju i kroz jedan zajednički projekat, gde bi bili podržani interesi građana koji se pozivaju na širenje saradnje među našim državama i promociju osnovnih ljudskih vrednosti
Konstantovano je,
– da uspostavljeni nivo dipolomatskih odnosa još daleko od željene i stvarne normalizacije odnosa, pogotovo u vidu razmene I funkcija ambasadora
-da je vizni režim u odnosima između RH i SRJ i dalje tvrd i nepropustan, a kretanje ljudi i dobara i strujanje informacija više nego skromno,-
-da su pri ulasku u SR Jugoslaviju državljani Bosne i Hercegovine iz Federacije podvrgnuti diskriminaciji,
-da je Crna Gora ukinula vize prema susednim zemljama,
-da najveći interes i prodornost u ostvarivanju saradnje pokazuju privrednici, u vidu poseta, zajedničkih inicijativa i vršenjem pritiska na svoje vlade,
-da su u razgovorima o sukcesiji postignuti prvi opipljivi rezulatati,
-od učesnika zagrebačkog samita zatraženo je “da se ponovo naglasi da nema kolektivnih krivaca, a time ni ‘zlih i dobrih’ naroda nigde, pa ni na ovim prostorima, nego da će oni koji su odgovorni za počinjene zločine, nakon nepristrasnog istražnog postupka, pojedinačno odgovarati pred tribunalom u Hagu” i da su ucesnici za punu saradnju sa Haškim tribunalom i kažnjavanje ratnih zločinaca
-da je pojava, koja je uočena, medju našim narodima, da za naše odnose važi zakon spojenih sudova – ako jedna zemlja opstruira saradnju sa Hagom, to samo olakšava posao protivnicima te saradnje u drugim zemljama,
U kontekstu zaključeno je:
-da se nastavi pritisak na vlade RH i SRJ da u potpunosti liberalizuju vizni režim, uključujući ukidanje viza,
-da se u odnosima izmedju SRJ i BiH napusti bilo kakav oblik diskriminacije
-da u delatnost Igmanske inicijative se ukljuce i pitanja vezana za dalju demilitarizaciju i razoružanje u subregionu
– da se u sve tri zemlje bez odlaganja mora pristupiti punoj saradnji sa Tribunalom u Hagu, ,
-da se pruži podrška inicijativi za izradu studije o ekonomskoj integraciji regiona, kao i jačanju medjusobne ekonomske saradnje, a posebno ideji o stvaranju zone slobodne trgovine izmedju naše tri zemlje, kao i medjusobno informisanje o kulturnom stvaralaštvu u našim zemljama,
-učesnici su se posebno osvrnuli na ideju o što skorijem samitu predsednika naših triju država na kojem bi se aktivno uključila i Igmanska Inicijativa.
Na medjunarodnoj konferenciji u Sarajevu prvi put promovisan je projekt Sporazum o medjuetničkoj toleranciji, kao projekat čija realizacija se sprovodi kao jedna od aktivnosti pod kišobranom Igmanske Inicijative.
Centar za regionalizam, zajedno sa partnerskim organizacijama u Tuzli i Osijeku, uspeo da poveže tri gradske uprave na zajedničkom projektu SPORAZUM O MEDJUETNIČKOJ TOLERANCIJI, koji su tri gradonačelnika i tri predsednika nevadinih organizacija potpisali 21. januara 2002. godine u Tuzli.
U okviru sprovodjenja ovog Sporazuma već je realizovana veoma dobra saradnja tri grada na planu privrede, kulture, sporta, informisanja i td. Nastavljajući rad na ovom mikro projektu Igmanske Inicijative, zajedno sa mrežom gradova i nevladinih organizacija, namera je da se ide na stvaranje novih trouglova u regionu jugoistočne Evrope po navedenom modelu čija suština je da se tri grada iz iste uže regije, koja su razdvojila nedavna ratna zbivanja, povežu kroz realizaciju zajedničkog projekta koji treba da pomogne u obnovi atmosfere medjuetničke tolerancije i saradnje, kako u ovim gradovima, tako i u celokupnoj regiji. Uključivanjem u Sporazum o medjuetničkoj toleranciji dobio bi se novi kvalitet i sadržaj saradnje.
Prema usvojenom modelu, trougao saradnje Tuzla – Osijek – Novi Sad, treba da preraste u krug saradnje i nukleus buduće regionalne integracije u koju bi ušli Vojvodina, severoistočna Bosna i istočna Slavonija. Ovom trouglu bi se priključile opštine iz užeg regiona.
Trougao Segedin – Kikinda – Temišvar predstavlja okosnicu ozvaničene Euro regije DKMT i zbog toga je značajno prisustvo ta tri grada u projektu.
Trougao Niš – Sofija – Skoplje već funkcioniše na drugoj osnovi koju je uspostavio Ist Vest Institut iz Praga i čiju osnovu čini ekonomska saradnja.
Planom je markirano desetak takvih novih trouglova u koje bi bili uključeni gradovi iz AKCIONOG PLANA TRIPARTITNE GRANIČNE SARADNJE RUMUNIJE, BUGARSKE I SRBIJE I CRNE GORE, kao i pojedine opštine sa Kosova sa pretežnim srpskim, odnosno albanskim stanovništvom (Štrpce, Gnjilane, Prizren).
Pošto osnovni ton ukupnim odnosima u regionu jugoistočne Evrope daju odnosi na liniji Zagreb – Beograd – Sarajevo, kao okosnicu Dejtonskog trougla, simboličan značaj bi imalo priključenje ova tri grada Sporazumu o medjuetničkoj toleranciji i uspostavljanju njihove saradnje na toj osnovi.
Za sam rad članova i učesnika definisana su dva prioriteta, i to identifikovanje tačaka predvidjenih trouglova i konkretizacija predloga akcija na budućem radu projekta.
Na osnovu predloga definisani su ciljevi i pravci delovanja:
-Insistiranje kod nacionalnih vlada, preko međunarodnih institucija, na adekvatnoj primeni standarda Evropske unije
-Aktivno uključivanje drugih etničkih zajednica u lokalnu sredinu
Sa realizacijom projekta se započelo formiranjem ekspertske grupe koja je imala za zadatak da obavi istraživanje o tome kakva je zakonska regulativa u tri države koja se odnosi na prava manjina, zatim kakva je lokalna regulativa u tri grada u toj oblasti koja je u njihovoj nadležnosti, kao i kakva je praksa u sprovodjenju obe ove regulative. Na osnovu ovog istraživanja i uočenih nedostataka trebalo je sačiniti Sporazum o medjuetničkoj toleranciji, kao model optimalnog funkcionisanja medjuetničkih odnosa u lokalnoj zajednici. Gradonačelnici tri grada, kao suorganizatori, ne samo što su dali pristanak da tri lokalne samouprave budu partneri u realizaciji projekta, nego su imenovali i eksperte u zajedničku radnu grupu.
Tom prilikom je data podrška osnovnim opredeljenjima eksperata uz primedbe i sugestije koje su doprinele poboljšanju kvaliteta predloženih materijala i samog Sporazuma.
Aktivnosti koje bi pripremile javnost za pristupanje opština i gradova Sporazumu o medjuetničkoj toleranciji, predstavljaju promocije projekta u vidu održavanja tribina, okruglih stolova, medijskih nastupa, kao i kulturnih i drugih manifestacija koje bi imale inicijalni krakter. Uloga učesnika na projektu je predlaganje novih partnera iz ugla svojih sredina za predviđene trouglove saradnje. Nakon kampanje na terenu, u cilju postizanja podrške javnosti za projekat, krajem godine bi se održala medjunarodna konferencija, na kojoj bi se obavilo svečano potpisivanje Sporazuma i dogovorile aktivnosti na njegovoj daljoj realizaciji.
Zalaganje svih učesnika u sesijama Igmanske Inicijative, je pretvaranje regiona jugoistočne Evrope u region razumevanja i medjuetničke tolerancije čemu itekako doprinose ovakvi projekti, kao i puna podrška realizatorima projekta od strane institucija koje oni predstavljaju.
Ciljevi i dalje aktivnosti u okviru projekta, ogledaju se u Završnim izjavama Saveta, Zakljucima ekspertskih timova, kao i Zakljucima inicijativnih odbora za uspostavljanje saradnje gradova.
Četvrta sesija – Dubrovnik 19-21. oktobar 2001. godine
Kroz izveštaje novinara javnost je obaveštena o aktivnostima pokreta preko 100 nevladinih organizacija SRJ, BiH i Hrvatske za normalizaciju medjusobnih odnosa , čiji susret je realizovan, u Dubrovniku na četvrtoj sesiji i Medjunarodnom seminaru o prekograničnoj saradnji.
U okviru Igmanske inicijative kao kišobran organizacije realizovano je nekoliko projekata mikro i makro karaktera koji su naišli na veliku pažnju javnosti tri zemlje. Kada je reč o projektima mikro karaktera možemo navesti uspostavljanje saradnje u trouglu Dubrovnik-Trebinje-Herceg Novi i to u oblasti vodosnabdevanja, vatrogasne zaštite kao i ekologije, koja je dogovorena na četvrtoj sesiji Igmanske inicijative u Dubrovniku
Rešavanje problema snabdevanja Herceg Novog vodom, kao jednog od životnih pitanja za građane ovog grada, fokusirao se na pokušaj grupe za saradnju na traženje rešenja za ovaj problem.
Na osnovu raspoloživih informacija konstatovano je da su u dosadašnjim pregovorima između predstavnika opština Herceg Novi i Konavlje, kao zainteresovanih strana postignuta polovična rešenja koja dovode u pitanje dalje stabilno snabdevanje Herceg Novog vodom. Vlasti u ove dve opštine ostale su pri svojim stavovima koji ne doprinose konačnom iznalaženju rešenja, nevladine organizacije iz ova tri grada čiji su predstavnici učestvovali u radu ove radne grupe ponudile su svoje dobre usluge i predložile rešenje koje bi zadovoljilo obe strane u sporu formiranjem nezavisne tročlane ekspertske grupe u kojoj bi bio po jedan stručnjak za vodosnabdevanje, za pravna i za ekonomska pitanja. Članovi ove ekspertske grupe ne bi trebalo da budu iz zemalja Dejtonskog trougla kako bi se postigla njihova puna nepristrasnost ove ekspertske grupe će putem uvida u dokumentaciju i stanja na terenu, utvrditi činjenično stanje i predložiti odgovarajuća rešenja.
Pored opštinskih vlasti u Herceg Novom, Dubrovniku i Trebinju u rešavanju ovog pitanja neophodna je saradnja i nadležnih ministarstava u njihovim državama.
Peta sesija- Kotor 31.maj-2.jun 2002. godine
Članovi Igmanske inicijative, zajedničkog projekta preko stotinu nevladinih organizacija Bosne i Hercegovine, Hrvatske i SR Jugoslavije (Srbija i Crna Gora) u saradnji sa Partnerskom organizacijom iz Crne Gore, Centra za denacifikaciju iz Podgorice, okupljeni na svojoj Petoj sesiji, u Kotoru, gde su učestvovali su i predstavnici Vlade Crne Gore, predstavnici ministarstava inostranih poslova Dejtonskih zemalja, kao i Majkl Robinson, šef Misije OSCE u Crnoj Gori i drugi visoki zvaničnici, obratili su se šefovima triju država podržavajući predlog da se u što skorije vreme sastanu i razmotre stanje medjusobnih odnosa
Igmanska inicijativa je ponudila dva projekta čija je realizacija trebala da da snažan impuls regionalnoj saradnji (Sporazum o zoni slobodne trgovine i mini Šengen). Uporedo, Igmanska inicijativa je izrazila spremnost da i u drugim oblastima ponudi slične inicijative u punoj saradnji njenih eksperata sa stručnim predstavnicima vlada triju zemalja.
U zaključcima Igmanske inicijative akcenat je stavljen na nekoliko tačaka :
-nevladine organizacije koje su uključene u Igmansku inicijativu čine mrežu NVO, čiji cilj je da se ta mreža proširi i na NVO koje se do sada nisu uključile u ovu inicijativu, u cilju stalnog lobiranja na domaću i međunarodnu javnost i medije i vršenja pritiska na vlade svojih država u vidu kritičkog odnosa, jer bez obzira o shvatanju o nepolitičkom ili apolitičkom karakteru NVO, one su značajan akter društvenih procesa;
-učesnici Pete sesije Igmanske inicijative jasno su upozorili vlade svojih država da su odgovorne za procesuiranje počinilaca zločina u minulim ratovima i ispunjavanje obaveza prema Haškom tribunalu. Takođe su odgovorne prema svojim građanima da efikasno suzbiju pojave rastućeg kriminala svake vrste;
-zahtev za odgovarajućim hitnim merama naših vlada koje su nadležne za donošenje odluka o ukidanju viza
-na ujednačavanje odnosa nadležnih organa SR Jugoslavije prema svim građanima BiH, te da RS prestanu tretirati kao deo sopstvene države, iz čega proizilaze razni oblici diskriminacije prema građanima Federacije Bosne i Hecegovine ( od viznog režima, usluga zdravstva, obrazovanja i saobraćaja, do plaćanja putarine);
-insistiranje na ostvarivanju svih inicijativa koje u pograničnim područjima naše tri države omogućavaju poboljšanje uslova svakodnevnog života građana u svim oblastima, posebno u slučaju područja Trebinje, Dubrovnik, Herceg Novi;
-saradnja na održivom razvoju u oblasti ekologije;
-formiranje zajedničke ( trilateralne) komisije za istinu i poverenje;
-zalaganje za korišćenje iskustava zemalja Skandinavije i Beneluksa u međusobnim odnosima između naše tri države
-veća pažnja problemu izbeglica
-insistiranje na uspostavljanju svih oblika potpune i slobodne komunikacije ljudi, robe, kapitala i informacija između naših država, kao i razmena kulturnih projekata u oblasti kulturne saradnje
-podrška svim oblicima saradnje sindikalnih organizacija u sve tri zemlje;
-potreba za većim publicitetom o aktivnostima Igmanske inicijative koje su od opšteg društvenog interesa.
Prihvaćene su ideje,
– da se na ekspertskoj osnovi realizuje projekat stalnog praćenja, zaključivanja, ratifikacije i realizacije međudržavnih sporazuma između BiH, Hrvatske i SR Jugoslavije, gde bi nosioci projekta bili, Forum demokratske alternative BiH, Centar za regionalizam i Građanski odbor za ljudska prava.
-Podržana je inicijativa za formiranje radne grupe (Vehid Šehić, Zoran Pusić i Aleksandar Popov) sa ciljem reafirmacije poverenja medju narodima unutar Dejtonskog trougla koja bi delovala na institucije vlasti da se angažuju na rasvetljavanju dogadjaja iz proteklog ratnog perioda,
-Podržava se projekat kojim bi se u skladu sa evropskim standardima unificirala sva zakonska prava radnika i penzionera. Nosilac projekta će biti UGS Nezavisnost.
-Daje se puna podrška aktivnosti Centra za denacifikaciju iz Podgorice da se u saradnji sa partnerima iz BiH, Hrvatske i Srbije formira Regionalni evropski kulturni centar u Podgorici
-početak kampanje Igmanske Inicijative za ukidanje poreza i carina na knjige i časopise, kao i slobodu razmene štampe, gde bi nosilac projekta bio ToD, kao i dalja afirmacija kulture i kulturne razmene
-U svojim aktivnostima članice Igmanske inicijative će podsticati zaključivanje međudržavnih ugovora u regionu o prosvjetnoji kulturnoj suradnji i nostrifikaciji svjedožbi, diploma i sl.
-Podrška svim procesima i aktivnostima koje vode denacifikaciji.
-predlog radne grupe da se stalno prati realizacija započetih projekata i njihova implementacija, a da kopredsednici Igmanske inicijative na svakom sledećem skupu podnesu izveštaj o tome.
Na završnoj reči na skupu podržana je ideja o pokretanju trilateralne nevladine inicijative za istinu i poverenje koja je prosledjena parlamentima Bosne i Hercegovine, Narodnoj skupštini Republike Srpske, Parlamentu Federacije BiH, Saboru Republike Hrvatske, Skupštini Državne zajednice Srbija i Crna Gora, Skupštini Crne Gore i Skupštini Srbije.
Kada je reč o projektima makro karaktera kopredsednici Igmanske inicijative imali su priliku da predsednicima SRJ Koštunici i Hrvatske Mesiću uruče stavove ekspertskih timova Igmanske inicijative o uspostavljanju zone slobodne trgovine i bezviznog režima izmedju zemalja Dejtonskog trougla.
Potpisivanjem Sporazuma o zoni slobodne trgovine izmedju dve zemlje, kojim se realizuju preuzete obaveze iz «Memoranduma o razumevanju» o liberalizaciji trgovine zemalja jugoistočne Evrope, ostvaren je značajan korak dalje u pravcu normalizacije odnosa u Dejtonskom trouglu. Ovim potpisivanjem je realizovan i deo predloga ekspertskog tima Igmanske inicijative iz ekspertskog rada u projektu ZONA SLOBODNE TRGOVINE I MINI ŠENGEN U DEJTONSKOM TROUGLU,
Nedavno ukidanje viznog rezima izmedju SiCG I Hrvatske, predstavlja potvrdu napora Igmanske Inicijative u naporima za normalizaciju stanja I obnovu odnosa za koji se od svog osnivanja zalagala .
Igmanska inicijativa je na zadovoljstvo svih postala respektabilan faktor .
Kao direktan udar na pozitivne rezultate realizacije stabilizacije stanja u regionu i pokušaj potvrde rata i nemogućnosti mirnog suživota, Igmanska inicijativa je reagovala iznošenjem zabrinutosti pismenim protestima i javnim oglašavanjem, izjavama koje su podsticale i raspirivale podele unutar regiona. Iznet je stav da dnevno politikantska politika prilagodjena biračkom telu trenutno aktuelnog stanja je politici i doneo percepciju nepoštene rabote.
Takav je slučaj je bio i u stavu da specijalni odnosi izmedju SRJ i Republike Srpske ne doprinose normalizaciji odnosa i situacije niti u samoj Bosni i Hercegovini niti u Dejtonskom trouglu u celini. Odgovor tadašnjeg predsednika Koštunice je bio da su takvi odnosi u skladu sa Dejtonskim sporazumom i da SRJ priznaje i poštuje medjunarodno pravni subjektivitet i celovitost Bosne i Hercegovine. Budući da ta izjava do sada nigde nije demantovana, doveden je u pitanje integritet Bosne i Hercegovine kao medjunarodno priznate države, s čim se Igmanska inicijativa duboko ne slaže I izražava protest.
Kao i u slučaju eskalacije nasilja i izliva mržnje prema pripadnicima muslimanske veroispovesti koji su se nedavno desili prilikom polaganja kamena temeljca za obnavljanje džamija u Trebinju i Banja Luci , najdublje je osudjen od strane saveta Igmanske inicijative na trećem zasedanju u Sarajevu.
Kopredsednici Saveta Igmanske inicijative su izneli zabrinutost Saveta povodom poteškoća povratnika u BiH (posebno u RS) i u RH, koji su bili nosioci stanarskog prava, imaju s ostvarivanjem tih prava i mogućnošću vraćanja u stanove na koje su imali stanarsko pravo, a koje nisu napustili samovoljno nego pod pretnjama I ratnim pritiskom.
Samiti šefova država i premijera su, inače, redovna pojava u svim regionima sveta pa u kontekstu toga smatralo se da bi i u zemljama Dejtonskog trougla, gde su koncentrisani problemi čitavog regiona, trebalo prihvatiti praksu redovnog održavanja susreta šefova država, predsednika vlada, ministara inostranih poslova i drugih resornih ministara kako bi se zajedničko političko opredeljenje za otklanjanje prepreka državnoj, privrednoj, kulturnoj, naučnoj, sportskoj i drugoj saradnji i komunikaciji što odlučnije i efikasnije potvrdilo.
Istovremeno, od velikog značaja za rešavanje prava izbeglica je ratifikovanje sporazuma o socijalnom osiguranju izmedju Republike Hrvatske i SR Jugoslavije i za očekivati je da obe strane operacionalizuju ovaj sporazum i počnu sa njegovom implementacijom. Dobar znak u pravcu lakše cirkulacije ljudi preko zajedničkih granica je i uvodjenje zelenog kartona za korisnike motornih vozila, s tim što liberalizacija viznog režima i dalje ostaje kao važan zahtev učesnika u procesu Igmanska inicijativa jer je to osnovni preduslov za obezbedjivanje pune slobode kretanja, bez koje nema ni suštinske normalizacije medjusobnih odnosa
Jedan od prvi pozitivnih znakova, u pravcu normalizacije odnosa izmedju država Dejtonskog trougla je uzajamna razmena ambasadora koja je uspešno realizovana.
Šesta sesija- Tuzla 2.mart 2003. godine
U prisustvu oko 80 predstavnika nevladinih organizacija iz Bosne i Hercegovine, Hrvatske i Srbije i Crne Gore u Tuzli održana šesta sesija Igmanske inicijative. Kako je to i ranije praktikovano ova sesija je održana uporedo sa tematskom konferencijom, ovaj put na temu BOSNA I HERCEGOVINA PRED NOVIM – STARIM IZAZOVIMA, koju je organizovao Forum gradjana Tuzle.
Konstatovano je da se saradnja sa Haškim tribunalom u našim zemljama odvija sporo, uz velike otpore i opstrukcije i bez iskrenog i organizovanog nastojanja da se u javnom mnjenju dobije puna podrška svim vidovima saradnje sa Haškim sudom, pre svega hitnim izručenjem svih optuženih za ratne zločine.
S tim u vezi oglasila se Igmanska Inicijativa sa predlogom i zatražila, usvajanje Deklaracije o punoj i neuslovljenoj saradnji sa Međunarodnim krivičnom tribunalom u Hagu, jer saradnja sa Haškim tribunalom se u našim društvima i državama odvija pre svega kao uslovu koji Evropska unija, NATO i velike sile postavljaju za pridruživanje evropskim i evroatlanskim integracijama i za neophodnu finansijsku podršku procesima stabilizacije, tranzicije, reformi i ekonomskog razvoja u našim zemljama, koju su kao jasnu medjunarodnu obavezu prihvatile nase drzave potpisivanjem Dejtonskog sporazuma.
Tako su u istupanjima većine političara i vlasti i opozicije u javnosti, u drugi plan potisnuti neki bitni razlozi za punu saradnju sa Hagom.
Usvojen je i plan aktivnosti za period do sedme sesije:
Institucionalizovanje Igmanske inicijative formiranjem sekretarijata i osposobljavanjem za uspešno delovanje i izmedju sesija,
Realizacija ranije najavljenih ekspertskih projekata ,Pružanja pomoći u izradi i monitoringu nad ratifikacijom i sprovodjenjem bilateralnih sporazuma u Dejtonskom trouglu,
stvaranje novih trouglova saradnje gradova u regionu, na osnovu ranije realizovanog projekta Sporazum o medjuetničkoj toleranciji Tuzla – Osijek – Novi Sad,
traženje sredstava za definitivno rešavanje problema vodosnabdevanja Herceg Novog, kao deo mikro projekta saradnje gradova u trouglu Dubrovnik – Herceg Novi – Trebinje,
Bilten o aktivnostima Igmanske Inicijative od osnivanja do danas,
Polučasovni TV film o Igmanskoj inicijativi koji bi se prikazao na TV stanicama u tri države, a služio bi i za lobiranje za projekte Igmanske inicijative,
Priprema za sedmu sesiju Igmanske inicijative, koja treba da se održi u septembru 2003. Glavni tematski okvir na koji će se odnositi ova sesija biće DEMOKRATIJA I POLITIČKO NASILJE U ZEMLJAMA DEJTONSKOG TROUGLA.
Na osnovu izvestaja o aktivnostima došlo se do sledećih zaključaka:
-Inicijativa o potrebi održavanja samita na vrhu Dejtonskog trougla, koja je pokrenuta na petoj sesiji Igmanske inicijative u Kotoru, koju je prihvatio Beriz Belkić, predsednik Predsedništva Bosne i Hercegovine, na čiji su se poziv šefovi država Dejtonskog trougla sastali u junu 2002. godine u Sarajevu,
-Stavovi ekspertske grupe za ZONU SLOBODNE TRGOVINE I MINI ŠENGEN U DEJTONSKOM TROUGLU su delimično realizovani. Do kraja 2002. godine potpisana su sva tri sporazuma o zoni slobodne trgovine, a jugoslovenska strana je jednostrano liberalizovala vizni režim prema Hrvatskoj uvodjenjem turističkih propusnica za njene gradjane, a na drugoj strani nastavljeno je sa pozitivnim pritiskom na hrvatsku Vladu kako bi recipročno liberalizovala vizni režim prema gradjanima Srbije i Crne Gore,
-Od mikro projekata uspešno su realizovani zaključci grupe za saradnju u trouglu Dubrovnik – Herceg Novi – Trebinje, koji se odnose na rešavanje problema vodosnabdevanja Herceg Novog.. Na osnovu ekspertize švajcarskog stručnjaka 28. februara 2003. godine u Herceg Novom je organizovana donatorska konferencija za rešavanje ovog problema i već u ovoj godini se može očekivati pozitivan ishod .U toku je realizacija zaključka iz Kotora o osnivanju Evropskog regionalnog centra za kulturu u Podgorici, kao središtu koordinacije kulturnih aktivnosti u okviru Igmanske inicijative. Realizator ovog zaključka je Centar za denacifikaciju iz Podgorice,
-Ujedinjeni granski sindikati Nezavisnost započeli su sa realizacijom podprojekta u okviru Igmanske inicijative koji se odnosi na unificiranje zakonskih prava radnika i penzionera sa evropskim standardima. U realizaciji ovog podprojekta im pomaže Medjunarodna unija sindikata,
Nakon sesije u Kotoru, u Srbiji je formirana koalicija NVO pod nazivom KA POMIRENJU koja će raditi na suočavanju sa prošlošću i trebalo bi ostvariti saradnju ove koalicije i komisije za istinu i pomirenje u Bosni i Hercegovin, kao i povezivanje sa nevladinim organizacijama u Hrvatskoj koje se bave sličnom problematikom.
Na šestoj sesiji Igmanska Inicijativa je pozdravila dogovor o samitu na vrhu koji je 15. jula 2002. godine održan u Sarajevu, tim pre što je prva inicijativa za ovakav susret potekla još na Prvoj sesiji Igmanske Inicijative koja je u novembru 2000. godine održana u Zagrebu, a ponovljena na petoj sesiji u Kotoru.
Korak dalje u procesu stabilizacije regiona bila je zajednička izjava ministara Svilanovića i Picule usvojena prilikom zasedanja Generalne skupštine Ujedinjenih nacija u Njujorku koja ukazuje na rastuću spremnost dve strane za normalizaciju i demokratsku rekonstrukciju odnosa dve zemlje.
Konačno, Igmanska Inicijativa je na šestoj sesiji pozdravila sporazum o statusu Prevlake koji su nedavno potpisali predstavnici dveju vlada je, takodje, primer kako se sporna pitanja u odnosima izmedju pojedinih zemalja mogu rešavati na miran i konstruktivan način.
Igor Drenjančević
HOP