NATO je 1993. godine snimio tajne i strogo povjerljive telefonske razgovore srpskih ratnih vođa
To je bjelodani dokaz o srpsko – crnogorskoj ratnoj agresiji, združenom zločinačkom pothvatu Srbije i Crne Gore i njihovoj zajedničkoj težnji ka zauzeću teritorija Hrvatske i Bosne i Hercegovine i njihovoga nasilnoga pripojenja zamišljenoj Velikoj Srbiji
Iz arhive talijanske Radikalne stranke, članice svjetske asocijacijacije desnih političkih stranaka ( Rightiest parties of the world ) i poglavito internacionale narodnih stranaka umjerene desnice, prenosimo intergralnu verziju snimljenih telefonskih razgovora tijekom ratne 1993. godine zahvaljujući ratnim obavještajnim izvorima i informacijama NATO pakta, koji je i uspio snimiti presretnute telefonske razgovore Vojislava alijas Vjekoslava Šešelja i njegove tetke Dragice u opkoljenom Dubrovniku, te Dobrice Ćosića i Radovana Karadžića. Oba snimljena razgovora su jasni i nedvosmisleni dokazi zajedničkog srpsko – crnogorskog ratnog plana, strategije, taktike i cilja osvajanja teritorija Hrvatske i Bosne i Hercegovine i zatim priključenja vojno okupiranih područja zamišljenoj Velikoj Srbiji. U sklopu maratonskog suđenja samo formalnopravno i zakasnelom papirološkom procedurom neosuđenom najtežem i najvećem ratnom zločincu srpskih osvajačkih ratova, balkanskom kasapinu Slobodanu Miloševiću, cijeli slijedeći materijal je naznačen kao bitan dio cijele građe u okviru sudskoga procesa Slobodanu Miloševiću na Tribunalu u Haagu i zato i nosi oznaku ” Il processo Milosevic” ili iz kraticu Dossier Milosevic.
Dossier Milosevic
Amici e nemici politici
Sommario: Vengono qui analizzati i rapporti ed i loro svillupi di Slobodan Milosevic e dei personaggi chiave del mondo politico e militare serbo dell’ ex Jugoslavia: Radovan Karadzic, presidente dell’ autoproclamata repubblica serba di Bosnia, Milan Babic, presidente dell’ autoproclamata reppublica serba di Krajina, di Vjekoslav Seselj, presidente delll partito radicale serbo, Hadzic, del capo – banda Zeljko Raznatovic Arkan, del presidente croato Franjo Tudjman, Ratko Mladic, generale capo dell’ esercito serbo bosniaco, di Vuk Draskovic, presidente del Rinovamento serbo.
Prijevod:
Sažetak: Slijede analize analize i izvještaji o namjerama Slobodana Miloševića i osoba uključenih u svijet političkoga i vojnoga vodstva Srba u bivšoj Jugoslaviji. Akteri snimljenih telefonskih razgovora, putem kanala NATO pakta su: Radovan Karadžić, predsjednik samoproglašene srpske republike u Bosni, Milan Babić, predsjednik samoproglašene srpske republike takozvane Krajine u Hrvatskoj, Vjekoslav Šešelj, predsjednik Srpske radikalne stranke, zatim Goran Hadžić, potom kolovođa bande Željko Ražnatović Arkan, hrvatski predsjednik Franjo Tuđman, Ratko Mladić, vrhovni general ratnoga stožera snaga bosanskih Srba, te Vuka Drašković, predsjednik Srpskog pokreta obnove.
Ovaj materijal su posebno pripremile i zajednički obradile talijanska povjesničarka Silvia Manzi iz Rima, kao i njezina suradnica u poslu, tada mlada spisateljica Tamara Jadrejčić, pristigla u Rim tijekom ratnih devedesetih iz Zagreba.
c) Vjekoslav Seselj
Seselj – Vojislav e deputato del parlamento serbo e rappresentante del Partito radicale serbo, seguito al gruppo dei “Cetnici”, esistente prima della seconda guerra mondiale (noto per la sua politica monarchica di estrema destra). Durante le elezioni del 1994. a Belgrado, Seselj e Milosevic pubblicamente lasciato intendere di essere a conoscenza dei crimini di guerra…
Prijevod:
Šešelj – Vojislav je zastupnik u srpskom parlamentu i predstavnik srpske radikalne stranke, koja slijedi grupaciju pod nazivom “Četnici”, stvorenu mnogo prije drugog svjetskog rata (poznatu po svojoj monarhističkoj orijentaciji ekstremne desnice.) Za vrijeme izbora u Beogradu su Šeselj i Milošević jos jednom javno objavili da se ne žele suočiti sa ratnim zlocinima…
– 25. novembre 1993. Seselj, Milosevic, Bulatovic e Karadzic su colloqui di pace a Ginevra andare a discutere con gli occidentali, in cui unico scopo E quello di spezzetare la nazione serba. Karadzic chiede di “non accetare le pressioni di Milosevic” (dall’ ANSA 1993, 25. novembre). Colloquio telefonico tra Vjekoslav Seselj, il leader del partito radicale serbo, cioè dei cetnici nelle vicinanze di Trebinje che si trova nella Erzegovina orientale.
Prijevod: Šešelj, Milošević, Bulatović i Karadžić na mirovnim pregovorima u Ženevi razgovaraju sa zapadnjacima, pri čemu je jedini cilj njih četvorice da i dalje zaluđuju srpsku naciju. Karadžić traži da “se ne čeka pritisak Zapada na Miloševića”, pa vjerojatno planira brže vojne akcije da bi preduhitrio Zapad. (prema agenciji ANSA, 25. studenog 1993. godine)
A, sad ono najbitnije! NATO je 1991. tajno snimio telefonski razgovor Šešelja i njegove tetke Dragice, koju nikad i nigdje Šešelj javno ne spominje da mu je rođakinja.Iz razgovora koji slijedi, lako je zaključiti zašto to taji do današnjih dana. Dragica Šešelj se u vrijeme ratnih operacija nalazi u Dubrovniku i iz sadržine razgovora, jasno je kako Šešelj ima osim nje, još dosta rodbine u samom Dubrovniku, što, jasno je iz dijaloga Vojislava Šešelja i Dragice Šešelj u jeku rata u potaji svi obiteljski rade za srpsku stranu u vihoru rata. Konkretno se to odnosi na Šešeljevu tetku Dragicu i još dvije njegove dve tetke koje žive u samom gradu Dubrovniku i spremaju se za pravovremenu evakuaciju, jer im je rođak Vojislav – Vjekoslav Šešelj navijestio kako će srpsko – crnogorska JNA soldateska uskoro napasti Dubrovnik s ratnim ciljem vojnoga zauzeća hrvatskoga grada podno Srđa.
Telefonski razgovor Vjekoslava alijas Vojislava Šešelja, lidera srpske radikalne stranke, ekstremne desnice i njegove sestre Dragice, obavljen je odmah posle masakra, što su ga njegovi četnici počinili u blizini Trebinja u istočnoj Hercegovini, skupa s još jednom četničkom paravojnom postrojbom “Bijelih orlova” pod vodstvom Mirka Jovića. To sve navodi u svojoj obimnoj dokumentaciji Silvia Manzi iz Rima uz pomoć Tamare Jadrejčić, Zagrepčanke, pristigle ratnih godina u talijansku prijestolnicu. Prema nekim kazivanjima preživjelih očevidaca masakra četnici vojvode i doktora znanosti magle i prašine, kao i konduktera iz Pazove, ubijali su čak i one rijetke Srbe što bi im pružili otpor u tim pljačkaškim pohodima, a na pored Hrvata i muslimana, na meti su im bili i bogatiji Srbi od kojih su imali razbojničkim metodama pokrasti dragocjenosti iz poharanih i popaljenih kuća.Otprilike, zločinci – odsjek komercijalisti financijske pljačkaške crkve, što se mole svome i zaklinju na vjernost zajedničkome im vrhovniku svenarodne otimačine na Dedinju Slobodanu Miloševiću.
Dragica Seselj: – Vojo, mi ha chiamato qualche giorno fa la piccola Maria di Trebinje.
Vojo, zvala me prije nekoliko dana mala Marija iz Trebinja.
Vojislav Seselj: – Si.
Da.
DS – Dice che qualche giorno fa i montenegrini hanno sgozzato alcune persone e che Jovo..
Kaže da su prije nekoliko dana Crnogorci pogodili nekoliko ljudi i da Jovo…
VS – Montenegrini?
Crnogorci?
DS – Si.
Da.
VS – Cosa? Non distinguevano i serbi dai croati?
Sta? Ne razlikuju Srbe od Hrvata?
DS – No, niente. Dice che erano ubriachi, lei non sa cosa fare. Jovo ce l’ha fatta appena. Acceta attaco per Dubrovnik.
Ne, ništa. Kaže da su bili pijani, nisu znali što rade, Jovo je jedva uspio obuzdati ih. Čeka se napad na Dubrovnik.
VS – Chi hanno sgozzato?
Koga su pogodili?
DS – Non lo so vecchi.
Ne znam, starci.
VS – Chi?
Tko?
DS – Vecchi.
Starci.
VS – Chi?
Tko?
DS – Alcuni vecchi.
Nekoliko starih.
VS – Quali?
Koliko?
DS – Nove di loro, penso che erano croati.
Njih devetero, mislim da su bili Hrvati.
VS – Tutti croati?
Sve Hrvati?
DS – Si…
Da…
VS – Allora va bene, meglio loro che noi.
Onda dobro, bolje oni nego mi.
DS – Vojo, dice che adesso ci sarà la vendeta a Dubrovnik.
Vojo, kaže da se sad sprema opsada Dubrovnika.
VS – …devo andare a sgozzare a Dubrovnik?
…Moram li ići gađati Dubrovnik?
DS – …prenderanno le tue zie che stanno a Dubrovnik.
…Evakuirat će tvoje tetke koje žive u Dubrovniku.
Zaključak je jasan. Vojislav Šešelj je preko tetke Dragice Šešelj i još dvije svoje tetke u Dubrovniku imao ratne dojave, a oboje su služili interesima osvajačke srpske vojske pod nazivom lažne “jugoslavenske armije.”
Amici e nemici politici
Drugi razgovor:
Anche i materiali che seguono sono stati presentati dal Ministero dell’ Informazione della Bosnia ed Erzegovina a una delle conferenze stampa, e sono stati trasmessi da Radio Sarajevo. I materiali sono stati trovati nell’ ufficio del Capo dello Stato Maggiore dell’ ex esercito federale, il generale Mladic. Colloquio tra radovan Karadzic e Dobrica Cosic.
Prijevod:
I materijali koji slijede prezentiralo je Ministarstvo informiranja Bosne i Hercegovine na konferenciji za novinstvo, a prenijelo je Radio Sarajevo. ( 28. srpanj 1993. godine). Također, ovaj materijal je tijekom ratnih godina objavio i beogradski politički tjednik “Vreme.” Građa je pronađena u uredu Vrhovnoga zapovjedništva bivšeg saveznog vrhovnog stožera u Beogradu. Razgovor Radovana Karadžića i Dobrice Ćosića ( i ovdje je riječ o tajno snimljenom razgovoru posredstvom NATO pakta).
Karadzic: Io dico sempre a questi miei, qui loro sono già abituati, che noi non possiamo condure politica da quella che stiamo seguendo: la politica dello sviluppo naturale del popolo serbo, delle tendenze naturali, secondo me questa È l’ unica posizione non ideologica e deve dare l’unificazione dei serbi.
Uvijek kažem ovim mojim, ovdje su vec starosjedioci, i mi ne možemo voditi drukčiju politiku od ove što je slijedimo: politiku prirodnoga razvoja srpskog naroda, prirodnih težnji, po meni, to je jedinstveno gledište naroda, a ne ideološko i mora rezultiti ujedinjenjem sa maticom.
Cosic: La vostra È una politica esistenziale, con voi finisce un processo storico.
Vodite politiku opstanka, egzistencije, sa vama se okončava jedan povijesni proces.
R.K. – Si, si.
Da, da.
D.C. – Il processo ha due contenuti: l’ unificazione degli slavi del sud e l’ unificazione dei serbi. L’ unificazione degli slavi del sud è storicamente fallita, ma l’ unificazione dei serbi no. In fin dei conti questo e lo stesso da Karadjordje fino ad oggi.
Proces im dva smjera: ujedinjenje Slavena na jugu i ujedinjenje Srba. Ujedinjenje Južnih Slavena je povijesno promašeno, ali ujedinjenje Srba nije. Danas svodimo račune onoga što je Karađorđe započeo.
R.K. – SI, si.
Da, da.
D.C. – La vostra tattica, la vostra strategia, non lo so, non so cosa succederebbe se non ci fossero Lei al testa!
Vaša taktika, vaša strategija, ne znam šta bi se dogodilo da vi niste na čelu.
R.K. – … Si, si, grazie, grazie.
Da, da, hvala, hvala.
D.C. – Io lo dico anche come scrittore, non solo come patriota.
Kažem vam to i kao pisac, a ne samo kao patriot.
R.K. – Grazie, grazie. Vede, tutto il popolo serbo è con noi, e il nostro partito è veramente unito.
Hvala, hvala. Vidite, sav srpski narod je sa nama i naša stranka je zaista autentični izraz raspoloženja naroda.
Komentar: Šta reći, a ne podsjetiti kako je nesuđeni kalemar iz Velike Drenove Dobrica Ćosić “Svijetlom Suncu nad plodnijem Stigom” iliti požarevačkom voždu Slobodanu Miloševiću prije rata, a pogotovo tijekom rata bio isto što i Fon Hindenburg neostvarenom slikaru iz Linza Adolfu Hitleru krajem tridesetih godina prošlog stoljeća. A, durmitorskom psihijatru Radovanu Karadžiću preostaje sad voditi seanse sa samim sobom, jer su mu srpski klijenti uglavnom već zauzeti berbom nizozemskih lala na plantažama u Sheveningenu.
HOP
